Wijn, kerk en een moord oplossen
Door: Yvette Drissen
Blijf op de hoogte en volg Yvette
15 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Het wordt weer eens tijd voor een up-date vanuit Zuid-Afrika. Afgelopen weken is het een stuk rustiger. Nu woon ik echt in Kaapstad en is het vakantiegevoel weg. Ik loop natuurlijk gewoon 5 dagen in de week stage en deadlines voor school komen eraan. Ik kan jullie nu niet meer jaloers maken met het prachtige weer hier. De winters in Kaapstad zijn regenachtig. En de huizen zijn niet geïsoleerd, dus het is niet lekker binnenkomen. Afgelopen week kon ik wolkjes blazen binnen op mijn kamertje. Toch vind ik het allemaal wel prima. Dit is iets meer het gewone leventje.
Verder is er toch nog genoeg leven in de brouwerij. Of ja, eigenlijk is het leven in de proeverij. Ik verveel ik me niet. Laatst ben ik met een groep van 10 meiden een weekendje naar Stellenbosch gegaan. Dit is een klein stadje dat bekend staat om de wijnboerderijen. Het weer was toen nog zonnig. Het hele weekend hebben we lekker rondgeslenterd, uitgegaan, heerlijk gegeten en wijn geproefd. En we hebben het legendarische spel 30 seconds gespeeld. Niks meer aan doen. Stellenbosch is veel anders dan Kaapstad. Iedereen die daar rondloopt is blank. En de taal die ze daar spreken is Afrikaans. Het is grappig en raar om al die woorden te zien die op het Nederlands lijken. Het voelde alsof ik in een dorp in Nederland was. Als je in het mooie Stellenbosch loopt, dan merk je niets van waar de wijn gemaakt wordt. Terwijl wij ons wijntje drinken, zijn er de mensen die bij de wijnboerderij slapen. De omstandigheden waaronder zij de wijn maken zijn slecht. Er zijn verschillende sloppenwijken rondom Stellenbosch waar de bewoners niks meekrijgen van wat er in de stad gebeurd en andersom. Vroeger werden de mensen die de wijn maken in flessen wijn uitbetaald. Kun je je voorstellen wat dat voor gevolgen met zich meebrengt. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Wel kom je niet gemakkelijk uit de wijnwereld als je daar eenmaal geboren bent.
Oké. Dit reisverhaal gaat de negatieve kant op. Even positief blijven. Afgelopen zondag ben ik naar... jawel... de kerk geweest. Het klikt super goed met mijn collega Sibonelo. Ze is erg gelovig (net als veel Zuid-Afrikanen trouwens). Ze nodigde me uit om mee te gaan naar de kerk. Ik was eigenlijk wel benieuwd. Wie weet leer ik nog iets. In Nederland heeft de kerk een stoffig en saai imago, maar hier helemaal niet. Er waren verschillende mensen, jong oud, blank, donker. En er werd samen gezongen (hier is het niet raar als je meezingt). Ik weet nu zeker, ik ben niet gelovig, maar ik vond het toch leuk om mee te maken. De man begon de dienst met zeggen: 'The lights are still on...'. Ik dacht, daar gaan we al. Maar toen vervolgde hij: 'Someone with the red car outside left his lights on.' Hahahah. Vervolgens kreeg ik privéles van 4 missionarissen en een pastoor. Het was een hele ervaring.
Verder had ik gisteren Hint Hunt gedaan. Echt ZO leuk. Ik raad het iedereen aan. We werden met 5 personen opgesloten in een kamer. We hadden 60 minuten om de moord op te lossen en eruit te komen. We haalden de hele kamer overhoop, want overal lagen hints verstopt: in stopcontacten, onder stoelen, in de prullenbak, achter schilderijen, in boeken, noem maar op. Nummers op verstopte kaartjes moesten een code vormen voor een kluis. In kluizen zaten weer aanwijzingen en sleutels. Via een speciaal gat moest je een punt op de kaart vinden. Letters staan voor cijfers. Ergens laten batterijen opgesloten voor een voicerecorder. Met een zaklamp werden glow-in-the-dark-cijfers zichtbaar. Ga zo maar door. Wat een top spel. Helaas is het niet gelukt om de code te kraken, maar toch was het zeker de moeite waard.
Ik heb nog twee weken op stage. Mijn opdrachten ben ik aan het afronden. Ik heb nog een paar dagen kamp met mijn stageleerlingen. Alberto komt over anderhalve week en gaat mee op kamp (yay!). En we gaan ook samen naar Zimbabwe (de Victoria Watervallen) en Botswana. Daar staat ook een safari op een olifantenrug op het programma. Ik kan niet wachten!
Tot schrijfs!
Verder is er toch nog genoeg leven in de brouwerij. Of ja, eigenlijk is het leven in de proeverij. Ik verveel ik me niet. Laatst ben ik met een groep van 10 meiden een weekendje naar Stellenbosch gegaan. Dit is een klein stadje dat bekend staat om de wijnboerderijen. Het weer was toen nog zonnig. Het hele weekend hebben we lekker rondgeslenterd, uitgegaan, heerlijk gegeten en wijn geproefd. En we hebben het legendarische spel 30 seconds gespeeld. Niks meer aan doen. Stellenbosch is veel anders dan Kaapstad. Iedereen die daar rondloopt is blank. En de taal die ze daar spreken is Afrikaans. Het is grappig en raar om al die woorden te zien die op het Nederlands lijken. Het voelde alsof ik in een dorp in Nederland was. Als je in het mooie Stellenbosch loopt, dan merk je niets van waar de wijn gemaakt wordt. Terwijl wij ons wijntje drinken, zijn er de mensen die bij de wijnboerderij slapen. De omstandigheden waaronder zij de wijn maken zijn slecht. Er zijn verschillende sloppenwijken rondom Stellenbosch waar de bewoners niks meekrijgen van wat er in de stad gebeurd en andersom. Vroeger werden de mensen die de wijn maken in flessen wijn uitbetaald. Kun je je voorstellen wat dat voor gevolgen met zich meebrengt. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Wel kom je niet gemakkelijk uit de wijnwereld als je daar eenmaal geboren bent.
Oké. Dit reisverhaal gaat de negatieve kant op. Even positief blijven. Afgelopen zondag ben ik naar... jawel... de kerk geweest. Het klikt super goed met mijn collega Sibonelo. Ze is erg gelovig (net als veel Zuid-Afrikanen trouwens). Ze nodigde me uit om mee te gaan naar de kerk. Ik was eigenlijk wel benieuwd. Wie weet leer ik nog iets. In Nederland heeft de kerk een stoffig en saai imago, maar hier helemaal niet. Er waren verschillende mensen, jong oud, blank, donker. En er werd samen gezongen (hier is het niet raar als je meezingt). Ik weet nu zeker, ik ben niet gelovig, maar ik vond het toch leuk om mee te maken. De man begon de dienst met zeggen: 'The lights are still on...'. Ik dacht, daar gaan we al. Maar toen vervolgde hij: 'Someone with the red car outside left his lights on.' Hahahah. Vervolgens kreeg ik privéles van 4 missionarissen en een pastoor. Het was een hele ervaring.
Verder had ik gisteren Hint Hunt gedaan. Echt ZO leuk. Ik raad het iedereen aan. We werden met 5 personen opgesloten in een kamer. We hadden 60 minuten om de moord op te lossen en eruit te komen. We haalden de hele kamer overhoop, want overal lagen hints verstopt: in stopcontacten, onder stoelen, in de prullenbak, achter schilderijen, in boeken, noem maar op. Nummers op verstopte kaartjes moesten een code vormen voor een kluis. In kluizen zaten weer aanwijzingen en sleutels. Via een speciaal gat moest je een punt op de kaart vinden. Letters staan voor cijfers. Ergens laten batterijen opgesloten voor een voicerecorder. Met een zaklamp werden glow-in-the-dark-cijfers zichtbaar. Ga zo maar door. Wat een top spel. Helaas is het niet gelukt om de code te kraken, maar toch was het zeker de moeite waard.
Ik heb nog twee weken op stage. Mijn opdrachten ben ik aan het afronden. Ik heb nog een paar dagen kamp met mijn stageleerlingen. Alberto komt over anderhalve week en gaat mee op kamp (yay!). En we gaan ook samen naar Zimbabwe (de Victoria Watervallen) en Botswana. Daar staat ook een safari op een olifantenrug op het programma. Ik kan niet wachten!
Tot schrijfs!
-
16 Juni 2014 - 14:21
Jes En Hay Verhaag:
Hoi Yvette,
Zaterdag op Serumse kermis vertelde pap dat jij en Alberto naar de Victoriawatervallen gaan. Echt , je weet niet wat je ziet,spectaculair!!
Misschien een tip; als ik jullie was zou ik zorgen dat je een stevige plastic zak of iets dergelijks bij je hebt voor je fotocamera, want je kunt zeiknat worden door de spetters van de watervallen.Daar krijg je ook regenjassen,die heb je echt nodig, bij ons was er iemand in het gezelschap die had dat niet nodig, dacht hij . Heeeeelemaal doorweekt was ie.!!Foto`s knippen lukte ook bijna niet, want er kwamen steeds spetters op de camera, maar het is wel gelukt om een paar foto`s te maken, met de regenbogen.
Het begint nu wel op te schieten met je stage daar, en aan je verhalen te lezen heb je daar de tijd van je leven gehad,op natuurlijk wat minder leuke dingen na misschien.
Wat zul je als Alberto komt hem veel te vertellen hebben,en natuurlijk al verteld hebben, maar het met eigen ogen zien is wel even wat anders.
Geniet samen van de spannende dingen die jullie gaan ondernemen( las dat je ook gaat olifantje rijden,??) Maar geniet vooral van elkaar.
Groetjes Jes En Hay
-
16 Juni 2014 - 17:37
Yvette Drissen:
Hey Jes en Hay!
Wat leuk dat jullie altijd mijn verhalen lezen. Als echte Afrika-gangers kunnen jullie me zeker tips geven. Straks kunnen we heerlijk ervaringen delen. Tot over een maand (alweer).
Groetjes, Yvette -
06 Juli 2014 - 11:06
Jac En Riny:
Ha Yvette,
Wij willen jou en Alberto van hier uit nog een mooie vakantie wensen in het mooie Afrika.
Geniet maar samen van alles.
Je bent nu bijna aan het einde gekomen van een heel bijzondere tijd.
Wij hebben het gevoel dat je er alles uit hebt gehaald wat maar mogelijk was.
En dat je ook ontzettend hebt genoten van alles.
Yvette, je bent nu een hele ervaring rijker.
Dit neemt niemand je meer af.
Wij hopen dat je dadelijk een goede vlucht naar huis hebt en dat we jou dan gauw een keer zien.
PS: volg je ook het WK voetbal? Het was mega spannend gisteravond.
Nederland met penalty schieten in de halve finale!!!!
Gr. Jac en Riny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
