Garden Route met mam, pap, Noud en Kaya
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
07 Mei 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Op dit moment zit ik in een klein paradijsje op de Garden Route, helemaal mijn stijl. In een soort boomhut met bamboe en kunst. Als ik de deur openmaak zie ik allemaal planten en bomen. Ik hoor vogels fluiten. Niks meer aan doen.
Deze twee weken zijn mam, pap, Kaya en Noud op bezoek. Hier had ik zó naar uitgekeken. Ik moet eerlijk toegeven dat ik ze niet echt miste, maar ik had zin om ze weer te knuffelen en alles te laten zien. Dan kan ik al het moois hier ook met hen delen en kan ik trots laten zien dat ik het hier zelf wel red. De eerste week in Kaapstad deden we dingen die ik zelf al gedaan had. Ik kon ze meenemen naar goedkope, lekkere, leuke en bizarre plekjes om te eten. We hadden touristische dingen gedaan zoals de Tafelberg beklimmen, Robben Eiland, naar Cape Point, Kaap de Goede Hoop en de pinguïns, het verkennen van Longstreet, Waterfront en Campsbay. De laatste dag heeft mijn collega nog persoonlijk een tour gegeven door de township. Zo krijgen ze ook de andere (grote) kant van Zuid-Afrika te zien en niet alleen het rijke gedeelte. Daar hebben we ook gegeten in bij Mzoli's. Dat is een plek waar je lokaal vlees kan laten braaien en pap en chakalaka kan eten. Dit is totaal anders dan wat we in Nederland gewend zijn. Er is een hutje/gebouwtje/huisje in de township waar je bij meneer Mzoli in de slagerij je vlees kan uitzoeken. Natuurlijk gaat daar alles iets minder secuur en hygiënisch dan in Nederland. Als je je vlees uitgezocht hebt, dan wordt dit in een grote schaal gedaan en kun je doorlopen naar de volgende ruimte. Daar staan allemaal ovens/vuurplaatsen. Daar kun je je vlees afgeven en als je geluk hebt is het na een uur klaar. Het is een gekkenhuis daar altijd, zo druk. De dag dat wij er waren viel het wel mee gelukkig. Buiten onder een tent kun je wachten aan tafels. Je eigen 'booze' (drinken) moet je meenemen. De muziek staat keihard. Op zondagen is het propvol toeristen en is het plakkerig en zweterig. Nu waren we er op een donderdag, minder touristisch. Wel echt een ervaring om mee te maken.
De dag erna begon de Garden Route. Dit is een tocht langs de kust van Zuid-Afrika richting Port Elezabeth. We hebben zo veel dingen gedaan. Zoals ôs mam zuj zegge: 'wat een verwende snotlellen'. En dat klopt. We hebben bijvoorbeeld gebungee jumpt (en met 'we' bedoel ik ook mama). We kwamen daar aan om even informatie te vragen en de brug te bekijken. Zo gauw we bij de balie kwamen zeiden ze: 'Willen jullie springen, oké, hier, vul in!' En als we snel waren konden we nog met deze groep mee meteen. We hadden geen tijd om na te denken, we gingen gewoon. Als je bovenaan staat is de sfeer energiek. Er wordt muziek gedraaid en de mederwerkers stellen je gerust. Ik had echt zin om te gaan en was niet echt zenuwachtig. Als één-na-laatste (voor mama) mocht ik. Op het laatst begon ik toch wel kriebels te krijgen, maar meer exciting-kriebels. Ik ging met de tenen over de rand staan en bedacht me op het laatste moment dat ik nog even moest lachen voor de camera. Toen ging ik. De vrije val was zóoooo vet! Heeeerlijk gevoel. Daarna hing ik maar wat te bungelen beneden en voelde ik al het bloed naar mijn hoofd stromen. Ondanks een zwaar hoofd zag de wereld er op de kop ook mooi uit. Een meneer kwam mij oppikken en hij zorgde ervoor dat ik weer bovenop de brug terechtkwam. Wat een KICK gaf dat! Het is een van de gaafste dingen die ik ooit gedaan heb. Echt een aanrader voor iedereen.
Ook de dagen erna in het Addo Olifanten Park waren toppie. Toen we met onze auto het terrein opreden begon het wild spotten. Het was echt een kippenhok in onze auto. Mam zei dat ze iets zag, maar niemand geloofde haar. En toen zagen wij het ook. Wat een geschreeuw en gekakel de hele tijd. De eerste keer dat je een olifant ziet geeft een 'waauw' gevoel. Dat was al na 10 minuten. We waren ook met een tour meegegaan. In totaal hebben ze olifanten, een buffel, jakhalzen, een 'rooivos', zebra's, vogels, kudu's, wilde zweinen en 2 leeuwen gezien. De leeuwen zagen we tijdens de tour van 5 meter afstand. Na twee dagen rondtouren door het park was ik wel een beetje misselijk. Je crost over zandpaden en schudt alle kanten op. We gingen vooruit, naar links, naar rechts, toch maar naar links, 10 keer opeens stoppen en naar achter rijden. Dan schreeuwde iemand dat ze iets gespot hadden.
Na het Addo Olifantenpark gingen we weer op de harde weg en nu zit ik dus hier. Naast alle extreme dingen, moet ik niet ook alle andere dingen vergeten. Tijdens het wandelen en rijden zijn de landschappen en uitzichten adembenemend. 's Avonds genieten van een lekker stukje struisvogel of vis. De aardige mensen. Een echt zomergevoel als je 's avonds de krekels buiten hoort. En het samen zijn met Kaya, Noud, papa en mama. Al na de eerste dag leek het alsof het nooit anders is geweest. Ik raakte er al zo snel aan gewend, dat zij er zijn. Het is bijzonder om de Garden Route samen met ze te beleven.
Deze twee weken zijn mam, pap, Kaya en Noud op bezoek. Hier had ik zó naar uitgekeken. Ik moet eerlijk toegeven dat ik ze niet echt miste, maar ik had zin om ze weer te knuffelen en alles te laten zien. Dan kan ik al het moois hier ook met hen delen en kan ik trots laten zien dat ik het hier zelf wel red. De eerste week in Kaapstad deden we dingen die ik zelf al gedaan had. Ik kon ze meenemen naar goedkope, lekkere, leuke en bizarre plekjes om te eten. We hadden touristische dingen gedaan zoals de Tafelberg beklimmen, Robben Eiland, naar Cape Point, Kaap de Goede Hoop en de pinguïns, het verkennen van Longstreet, Waterfront en Campsbay. De laatste dag heeft mijn collega nog persoonlijk een tour gegeven door de township. Zo krijgen ze ook de andere (grote) kant van Zuid-Afrika te zien en niet alleen het rijke gedeelte. Daar hebben we ook gegeten in bij Mzoli's. Dat is een plek waar je lokaal vlees kan laten braaien en pap en chakalaka kan eten. Dit is totaal anders dan wat we in Nederland gewend zijn. Er is een hutje/gebouwtje/huisje in de township waar je bij meneer Mzoli in de slagerij je vlees kan uitzoeken. Natuurlijk gaat daar alles iets minder secuur en hygiënisch dan in Nederland. Als je je vlees uitgezocht hebt, dan wordt dit in een grote schaal gedaan en kun je doorlopen naar de volgende ruimte. Daar staan allemaal ovens/vuurplaatsen. Daar kun je je vlees afgeven en als je geluk hebt is het na een uur klaar. Het is een gekkenhuis daar altijd, zo druk. De dag dat wij er waren viel het wel mee gelukkig. Buiten onder een tent kun je wachten aan tafels. Je eigen 'booze' (drinken) moet je meenemen. De muziek staat keihard. Op zondagen is het propvol toeristen en is het plakkerig en zweterig. Nu waren we er op een donderdag, minder touristisch. Wel echt een ervaring om mee te maken.
De dag erna begon de Garden Route. Dit is een tocht langs de kust van Zuid-Afrika richting Port Elezabeth. We hebben zo veel dingen gedaan. Zoals ôs mam zuj zegge: 'wat een verwende snotlellen'. En dat klopt. We hebben bijvoorbeeld gebungee jumpt (en met 'we' bedoel ik ook mama). We kwamen daar aan om even informatie te vragen en de brug te bekijken. Zo gauw we bij de balie kwamen zeiden ze: 'Willen jullie springen, oké, hier, vul in!' En als we snel waren konden we nog met deze groep mee meteen. We hadden geen tijd om na te denken, we gingen gewoon. Als je bovenaan staat is de sfeer energiek. Er wordt muziek gedraaid en de mederwerkers stellen je gerust. Ik had echt zin om te gaan en was niet echt zenuwachtig. Als één-na-laatste (voor mama) mocht ik. Op het laatst begon ik toch wel kriebels te krijgen, maar meer exciting-kriebels. Ik ging met de tenen over de rand staan en bedacht me op het laatste moment dat ik nog even moest lachen voor de camera. Toen ging ik. De vrije val was zóoooo vet! Heeeerlijk gevoel. Daarna hing ik maar wat te bungelen beneden en voelde ik al het bloed naar mijn hoofd stromen. Ondanks een zwaar hoofd zag de wereld er op de kop ook mooi uit. Een meneer kwam mij oppikken en hij zorgde ervoor dat ik weer bovenop de brug terechtkwam. Wat een KICK gaf dat! Het is een van de gaafste dingen die ik ooit gedaan heb. Echt een aanrader voor iedereen.
Ook de dagen erna in het Addo Olifanten Park waren toppie. Toen we met onze auto het terrein opreden begon het wild spotten. Het was echt een kippenhok in onze auto. Mam zei dat ze iets zag, maar niemand geloofde haar. En toen zagen wij het ook. Wat een geschreeuw en gekakel de hele tijd. De eerste keer dat je een olifant ziet geeft een 'waauw' gevoel. Dat was al na 10 minuten. We waren ook met een tour meegegaan. In totaal hebben ze olifanten, een buffel, jakhalzen, een 'rooivos', zebra's, vogels, kudu's, wilde zweinen en 2 leeuwen gezien. De leeuwen zagen we tijdens de tour van 5 meter afstand. Na twee dagen rondtouren door het park was ik wel een beetje misselijk. Je crost over zandpaden en schudt alle kanten op. We gingen vooruit, naar links, naar rechts, toch maar naar links, 10 keer opeens stoppen en naar achter rijden. Dan schreeuwde iemand dat ze iets gespot hadden.
Na het Addo Olifantenpark gingen we weer op de harde weg en nu zit ik dus hier. Naast alle extreme dingen, moet ik niet ook alle andere dingen vergeten. Tijdens het wandelen en rijden zijn de landschappen en uitzichten adembenemend. 's Avonds genieten van een lekker stukje struisvogel of vis. De aardige mensen. Een echt zomergevoel als je 's avonds de krekels buiten hoort. En het samen zijn met Kaya, Noud, papa en mama. Al na de eerste dag leek het alsof het nooit anders is geweest. Ik raakte er al zo snel aan gewend, dat zij er zijn. Het is bijzonder om de Garden Route samen met ze te beleven.
-
07 Mei 2014 - 19:12
Jelle Vervoort:
Heee Yvette! Wauw, je hebt de tijd van je leven als ik t zo lees. Super! Ben stiekem toch een beetje jaloers hoor. Eey nicht geniet er nog van, maar ben er van overtuigt dat dat helemaal goed gaat komen. Xx Jelle -
07 Mei 2014 - 19:54
Hay En Jes Verhaag:
Zo, wat hebben jullie met z`n allen al veel meegemaakt zeg!Fijn om te lezen.
Yvette, hartstikke fijn natuurlijk om alles aan pap,mam Noud en Kaya te laten zien ,alsof je er al jaren woont.
Wat stoer dat jullie allemaal hebben gebungee-jumpt( Pap ook?)Brrr... geen hoogtevrees?
En dus ook dat wauwgevoel bij de eerste loslopende in het wild levende olifanten herkennen wij. Dat speuren naar de big five, je ogen worden op het laatst zo moe van het turen. Wel spannend als er dan ineens iets wilds opduikt tussen de struiken. De fotocamera zal wel overuren draaien,want dat moet worden vastgelegd.
Wat fijn dat er zo genoten wordt van alles wat er te zien ,te beleven, te ruiken en te proeven is.
Als je straks weer thuis bent,en je praat ergens over, weten jullie met z`n allen waar je het over hebt.
Niemand aan de "spuitpoep"( afrikaans woord voor diarree !)geweest?
Voor Theo, Nell, Noud en Kaya, geniet de laatste dagen in Zuid Afrika nog,samen met Yvette,een goede terugvlucht naar huis, en we horen van jullie hoe het is geweest.,en hebben nu met eigen ogen kunnen zien dat Yvette het erg naar haar zin heeft daar, en misschien ook een beetje geruster?
Yvette, voor jou nog een fijne tijd daar,al zit de langste tijd er alweer op. (je komt toch in juli weer terug? )
Groetjes aan allemaal vanoet ut Serumse. Eh... even ter informatie ( weet niet of jullie dat op dit moment interresseert, maar... Nederland mag naar het songfestival!!
Jes en Hay
-
07 Mei 2014 - 21:23
Amanda & Jan:
Ha Yvette,
Erg tof om te horen dat jullie het allemaal naar de zin hebben. Dat hadden we ook niet anders verwacht. Petje af voor jullie, Yvette en Nell, voor het bungeejumpen! Dat moet super tof en spannend zijn geweest. Hoe vond Nell de jump? Het Olifanten Park zal ook wel indrukwekkend zijn geweest. Zeker met leeuwen op 5m afstand van de jeep/bus!
Geniet nog van de laatste dagen samen en voor Thei, Nell, Noud en Kaya alvast een goede terugvlucht gewenst en voor jou Yvette, nog veel plezier en succes daar.
Groetjes van oppe Ruiver,
Amanda & Jan -
08 Mei 2014 - 13:42
Jac En Riny:
Hallo allemaal,
Zo te lezen hebben jullie een mega tijd daar samen.
Wat geweldig om dit allemaal te laten zien aan pap mam Noud en Kaya.
Dit vergeten jullie nooit meer! Nu kunnen jullie je een betere voorstelling maken van alles.
Hopelijk hebben jullie heeeeeel veel foto's, dan kunnen wij ook nog mee genieten.
Je kijkt er zo lang naar uit en nu is pap, mam Kaya en Noud alweer aan hun laatste week.
En jij Yvette al op de helft. Maak er samen maar iets moois van.
Wij denken vaak aan jullie en gunnen jullie deze mooie ervaring.
Kronenberg is trouwens ook heel mooi.
De natuur is hier ook prachtig, vooral in het voorjaar.
Wij wensen pap, mam, Kaya en Noud een goede vlucht terug
en voor jou Yvette, nog een mooie tijd in Afrika.
Het zal toch wel even vreemd zijn als je dadelijk weer alleen bent.
Maar je hebt genoeg dingen die je afleiden.
En het bezoek van Alberto komt er nog aan, dat lijkt me ook gaaf.
Liefs Jac en Riny en de groeten aan iedereen -
11 Mei 2014 - 13:16
Leny, Sjaak En De Kids:
Hallo yvette
Nou, Nou, de weken met pap, mam, Noud en Kaya zijn omgevlogen. Wat hebben jullie veel ondernomen samen. Het is natuurlijk ook hartstikke gezellig om weer samen te zijn.
Samen met zijn allen bungee jumpen is natuurlijk wel echt super gaaaaaaf,,, ik heb net nog even gekeken naar het filmpje van onze Sjaak zijn sprong in Nepal.
Zo nu nog verder met je stage en natuurlijk de andere leuke dingen niet te vergeten en als afronding het bezoek van Alberto, geniet van alles wat nog komen gaat zodat je straks thuis op een geweldig super leuke tijd terug kunt kijken.
Groetjes Nicole & Charles, Sjaak, Sjaak & Leny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
