De dag van vertrek!

Finalemment! Je suis à Nice. Het duurde even voordag ik wist hoe deze site werkt, maar nu weet ik het (door Kirsten). Het is eigenlijk super makkelijk.

Zondag 19 juni
Eindelijk ga ik naar Nice. Ik heb er al zó lang naar uitgeken en nu is het zover. 's Ochtens kwamen Kelly en Eva nog langs om me uit te zwaaien. Super lief. Mam, pap, Kaya en ik gingen naar het vliegveld van Dusseldorf. Na veel kussen en knuffelen ging ik door de douane. Het was helemaal niet moeilijk om alles te vinden (bijvoorbeeld de juiste gate). Na 2 uur in het vliegtuig kwam ik aan in Nice. Woehoe. Kriebels in mijn buik, haha. Ik liep de mensen van mijn vliegtuig maar achterna, want ik wist niet precies waar ik heen moest. Toen ik mijn koffers had en ik door een deur liep stond er al een dikke man te wachten met een bordje met mijn naam. Ik ging naar een busje met mijn koffer. Ik zat in het busje met twee andere mensen uit Duitsland. Later bleek dat ze ook net als mij dezelfde talencursus gaan volgen. Ze heten Claus en Jenny. Très gentil.

Toen kwam ik aan bij het gastgezin. Een vrouw (Antonella) en een man (Serge) kwamen naar buiten. Ze zijn super aardig. Antonella zei dat ik haar 'mam' mag noemen. Ik vind dat gek om te doen, maar ik doe het toch. Ik ging daarna naar het strand alleen. Ik moest oppassen voor negers en arabieren die me drankjes of andere dingen wilden aansmeren en goed letten op mijn spullen (mam zei dat ook al 100x, waarom hebben moeders altijd gelijk...?). Ik heb lekker wraps gekocht en die opgegeten met uitzicht op de azuurblauwe zee. Dit is pas het échte leven! Rond 19.00 ging ik terug naar huis en rond 20.00 eten. Daarna ging ik lekker naar bedje, na mijn eerste dag in NICE!!